Het eerste wat een beller in nood hoort, is een onbekende stem uit onze meldkamer. Maar wie gaat er nou schuil achter die stem? In dit verhaal spreken we Brian van der Zouwen, Calamiteitencoördinator (CaCo) op de meldkamer.
''Ik ben inmiddels dik twee jaar actief als CaCo op de meldkamer. Wij krijgen niet de melder aan de lijn, maar zijn vooral een soort brug tussen de verschillende collega’s op de meldkamer en op straat. Zodra er tijdens een incident verschillende hulpdiensten moeten uitrukken, dan is het onze taak om die op de juiste manier te verbinden en van informatie te voorzien. We zijn bezig om de CaCo-rol goed neer te zetten en uit te bouwen: steeds bekender te maken, ook eerder en meer in te springen bij incidenten.''
Eerste grote incident
''Mijn eerste GRIP zal me altijd bijblijven, dat was in Limburg-Noord. ‘Ongeval met gevaarlijke stoffen in champignonfabriek’; omdat het de eerste is, leer je daar het meest van. Er was een gevaarlijke stof ontsnapt en daardoor viel iemand neer die vervolgens gereanimeerd moest worden. Omdat we op dat moment te weinig informatie hadden, bijvoorbeeld waar de stof naar toe gaat, hebben we toen GRIP afgekondigd.
Inmiddels is dat alweer bijna twee jaar geleden en ik merk dat we in onze rol steeds proactiever te werk gaan. Aan het begin van een incident, sparren wij als CaCo direct met collega’s. Bijvoorbeeld de wet van Murphy toepassen: stel alles gaat mis en het worst case-scenario zou zich ontvouwen, welke OvD’s in het veld kunnen we dan benaderen? Alle informatie die we krijgen, direct vertalen: wat betekent dit nou operationeel? Is er bijvoorbeeld ergens een demonstratie, wat betekent dat dan voor de collega’s op de ambulance of TS?''
Doodslag in Maas
''De jongen die in de Maas geschopt werd en daar niet levend uitkwam, zal me trouwens ook altijd bijblijven. Dit was tijdens een avonddienst, waarbij we camerabeelden hadden en het live zagen gebeuren. Je hebt direct meerdere processen zoals politie, brandweer, ambulance en Rijkswaterstaat bij elkaar. De brandweer heeft hem toen uit het water gehaald, maar de persoon was al overleden. Dit was natuurlijk heftig, maar ook vrij uniek dat zoiets op beeld staat en het ook live te volgen was op de meldkamer.''
Scenario denken
''Wij willen het veld dus altijd zo goed mogelijk ondersteunen en daarbij is het stukje scenario denken op de meldkamer, belangrijk. Denken: wie en wat hebben we nu nodig? Maar ook: wie heb ik over een half uur of een uur nodig? Hoe is de situatie tegen die tijd en wat betekent dat voor ons en de hulpdiensten in het veld?
Wat dat betreft proberen we ons allemaal te ontwikkelen. Wij als meldkamerteam verdiepen ons in evenementen, geo-videobeelden, planvorming en natuurlijk innovatie. Hoe kan de meldkamer groeien op het gebied van techniek of samenwerking? Hoe meer wij ons als CaCo kunnen ontwikkelen, hoe sterker we uiteindelijk die verbindingen leggen, bijvoorbeeld met het veld of tussen de verschillende disciplines!''